دختر مهربون من

مادرانه هایم را برایت مینویسم از خاطراتت با رنگ های مختلف . امیدوارم همیشه زندگی شاد و سبزی داشته باشی مینویسم از تو برای تو.

تا الان توی فیس بوک  هر لحظه گزارشای شیرین کاریای تو رو میدادیم دلیل این کارمونم این بود که چون بابایی یه سیستم خیلی راحت درست کرده بود که من اس ام اس می کردم و میرفت توی توئیتر و فیس بوک اکانت دختری. اما از حالا به بعد دیگه میخوایم اینجا بنویسیم.  وبلاگ برام آرامش بخش تره. توضیح بیشتری هم نمی تونم بدم چون خودت اگه درک کنی درک می کنی اگرم نه هر چی فلسفه ببافم فایده نداره.  الان هم وبلاگ خوندن برام آسونه و هم وبلاگ نوشتن. اصلا قبل از این ها وقتی برای سر خاروندن هم نداشتم. ولی الان ریحانه نزدیک دو سالشه و منم درسم تموم شده و .... روزی هزار بار میگم چقدر حس خوبیه که دیگه درس ندارما. ولی در عین حال دلم هم ...